گاهی اسارت توی زندگی اصلا بد نیست که خود امیده ،که خود زندگیه .
بهترین های دنیا رو برات طلب می کنم.
اسارت دردناکه حالا هر جور که میخواد باشه. حتا اگر اسارت تو زندگی باشه و توی یه سلول بی مرز مثل دنیا. ولی خب یه وقتایی آدم یه چیزی داره که بخاطرش هر اسارتی رو به جون می خره. یه چیزی که ارزش جنگیدن داره. حتا ارزش اینو داره که بخاطرش بری به اردوگاههای کار اجباری استالین تو سیبری یا تو کوره های آدم سوزی آشویتز هیتلر بسوزی. اما وقتی اون چیز با ارزش باهاته هر جا باشی خوشبختی. من اونو دارم. روزی که نداشته باشم نمیدونم چی میشه . ولی الان دارمش. می دونی از چی حرف میزنم ...
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
گاهی اسارت توی زندگی اصلا بد نیست که خود امیده ،که خود زندگیه .
بهترین های دنیا رو برات طلب می کنم.
اسارت دردناکه حالا هر جور که میخواد باشه. حتا اگر اسارت تو زندگی باشه و توی یه سلول بی مرز مثل دنیا. ولی خب یه وقتایی آدم یه چیزی داره که بخاطرش هر اسارتی رو به جون می خره. یه چیزی که ارزش جنگیدن داره. حتا ارزش اینو داره که بخاطرش بری به اردوگاههای کار اجباری استالین تو سیبری یا تو کوره های آدم سوزی آشویتز هیتلر بسوزی. اما وقتی اون چیز با ارزش باهاته هر جا باشی خوشبختی. من اونو دارم. روزی که نداشته باشم نمیدونم چی میشه . ولی الان دارمش. می دونی از چی حرف میزنم ...