گاهی این پارادوکسهای غریب باعث ترغیب احساساتی مثل امید،عشق،وفاداری،مرگ،یاس، حرمان و ...میشن و این خوبه .این یعنی زنده ای و احساسات انسانی هنوزدرتوزنده است.بودن آدمایی که نبودنشون بهتر از بودنشون چه فایده ای برای زندگیت داره جزرنج.خوش به حالت که سعادت تنهایی رو داری.
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
گاهی این پارادوکسهای غریب باعث ترغیب احساساتی مثل امید،عشق،وفاداری،مرگ،یاس، حرمان و ...میشن و این خوبه .این یعنی زنده ای و احساسات انسانی هنوزدرتوزنده است.بودن آدمایی که نبودنشون بهتر از بودنشون چه فایده ای برای زندگیت داره جزرنج.خوش به حالت که سعادت تنهایی رو داری.