میگی پاییز فصل قشنگیه. هم واسه تولد ،هم واسه عاشقی!
دِآخه لامصب پاییز قشنگ می بود واسه عاشقی اگه تو بودی.اگه لباس گرما رو از گنجه می آوردی بیرون، می پوشیدی پایین کمی لخت،بالا کت و کلفت، بعد میچرخیدی روبروم می گفتی قشنگه؟ منم قربون صدقه ات می رفتم. اگه دست همدیگرو می گرفتیم میزدیم به دل جنگل وسط زرد و نارنجیا میدویدیم پی هم برگا رو میریختیم سر و کله همدیگه و دست آخر وقتی سردت می شد کاپشنمو می نداختم رو دوشت ،سفت بغلت می کردم و ...
ولی حالا چی؟ حالا تنهایی فقط صدا زوزه باد میاد که برگا رو خش خش کنان کف حیاط جابجا می کنه. روزها هم که ظهر نشده غروبه.چشممون هم که میفته به زرد و نارنجیا بند دلمون پاره میشه . میشینیم منتظر چشمون به گوشی که ببینیم یادش میفته به ما. که تولدمون تو پاییزه. خو آخه میگن پاییز پادشاه فصل هاست. فصل عاشقیه. خو اگه دلبر هم عاشقمونه پس باید یادش باشه دیگه. میشینیم به انتظار. مهر، آبان، وای از آذر. به خودمون میایم میبینیم آذر هم تموم شد. دیدی یادش رفت؟ نکنه دیگه عاشقمون نیست؟ نکنه یکی دلشو قاپ زده دیگه ما رو یادش رفته؟ ...
کلا پاییزا تنها ترسناکه صدا بوف میاد. همه رفتناشون رو میذران واسه پاییز، پاییز هیشکی برنمی گرده! اینقد گردنمون رو بلند کردیم چشم انداختیم به جاده که ببینیم دلبر کی میرسه که تو پاییز عاشقی کنیم که گردنمون بلندشده. نیگاا شده یــــــک متر.
زمستون اما بهتره. سرده. میریم کز می کنیم یه گوشه کنج بخاری. واس خودمون فکر می کنیم به دلبر. زمستون دیگه برعکس پاییز شباش میره رو به کوتاهی برعکس شب موهای دلبر که هی بلند میشه. میشینیم که برسه بهار دلکش بالاخره
نمیدونم گریه کنم یا بخندم یا وسط گریه و خنده بغلت کنم و بگم اگه دنیا دنیا تموم بشه قلبم توی ی گذر هرلحظه ش عاشق تو بوده،هست و می مونه.خوندم و جلوی چشام رقصید و نقش شد کلمه به کلمه ی دلت.نمیدونم الان گریه کنم،مرثیه بخونم یا سکوت کنم که ضجه ی نگاهم و دلمو کسی نبینه کسی نشنوه. خسته شدم زورم به سرنوشت نمی رسه.زندون شده دنیا برای دلم برای خودم و من توی زندون خودم هرروز مرگ رو زندگی میکنم.